Η ΣΑΠΦΩ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ

 

Κωνσταντίνος Ν. Μαντάς

ΜΑ, PhD, Εκπαιδευτικός

 

Η αρχαϊκή εποχή, κατά την οποία έζησε και δημιούργησε η Σαπφώ, σηματοδοτεί μια νέα αρχή στην αρχαία ελληνική ιστορία μετά την πτώση του μυκηναϊκού κόσμου και τις σημαντικές ανακατατάξεις που προκάλεσαν τα μεγάλα μεταναστευτικά ρεύματα ανάμεσα στο 1200 και το 1000 π.Χ. Η πρώτη φάση της αρχαϊκής εποχής συμπίπτει με τους λεγόμενους «σκοτεινούς αιώνες», την περίοδο που ακλούθησε μετά την κατάρρευση των μυκηναϊκών βασιλείων, εποχή που η γραφή «έσβησε» κι επομένως δεν διαθέτουμε γραπτές ιστορικές πηγές που θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να την ανασυνθέσουμε. Πρέπει, λοιπόν, να αρκεστούμε στις έμμεσες πληροφορίες που μας δίνουν τα πολυάριθμα αρχαιολογικά ευρήματα. Ανάμεσα στο 1200 και το 1000 π.Χ. λέγεται ότι έλαβε χώρα η μεγάλη μετακίνηση λαών, γνωστή ως αιγιακή ή δωρική μετανάστευση, κατά την οποία έγινε ο εποικισμός της Ανατολικής Μεσογείου από ελληνικά φύλα. Για την ακρίβεια, αποικίστηκαν οι δυτικές ακτές της Μικράς Ασίας και τα νησιά που βρίσκονταν απέναντι τους.

Η μεταναστευτική αυτή κίνηση είχε ήδη συντελεστεί στην αρχή της αρχαϊκής περιόδου και μία από τις σημαντικότερες πολιτικές της συνέπειες ήταν η μετάβαση από τη μοναρχία στην κυριαρχία των αριστοκρατικών οί­κων¹. Οι αριστοκράτες ιδιοποιήθηκαν τη γη στις περιοχές που αποίκισαν και για να εδραιώσουν την εξουσία τους ισχυρίζονταν ότι κατάγονταν από θεούς και ήρωες.

Συνέχεια ανάγνωσης «Η ΣΑΠΦΩ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ» →