Τα χρυσά έπη του Πυθαγόρα
Τό Αρχαίο κείμενο & η Μετάφραση
- Ἀθανάτους μέν πρῶτα θεούς, νόμωι ὡς διάκεινται, τίμα καί σέβου ὅδρκον. ἔπειθ’ ἥρωας ἄγαυούς τους τέ καταχθονίους σέβε δαίμονας ἔννομα ῥέζων σούς τέ γονεῖς τίμα τούς τ’ ἄγχιστ’ ἐγγεγαῶτας. τῶν δ’ ἄλλων ἀρετῆι ποιεῦ φίλον ὅστις ἄριστος.
Να τιμάς πρώτα, τους αθάνατους θεούς, όπως ορίζει ο νόμος, και να σέβεσαι τον όρκο [κι] έπειτα, τους ένδοξους ήρωες, και να σέβεσαι τους καταχθόνιους δαίμονες[1], κάνοντας τα νόμιμα, και να τιμάς τους γονείς [σου] και τους κοντινότερους συγγενείς [σου], από τους άλλους δε, να κάνεις φίλο, όποιον είναι άριστος στην αρετή.
- Πραέσι δ’ ἐἶκε λόγοισ’ ἔργοισι τ’ ἐπωφελίμοισι. μηδ’ ἔχθαιρε φίλον σόν ἁμαρτάδος εἵνεκα μικρῆς, ὄφρα δύνῆι δύναμις γάρ ἀνάγκης ἐγγύθι ναίει.
Να προτιμάς τα λόγια της πραότητας και τα έργα τα επωφελή. Ούτε να εχθρεύεσαι τον φίλο σου ένεκα μικρής αστοχίας, εφόσον μπορείς, διότι η δύναμη κοντά στην ανάγκη κατοικεί.
- Ταῦτα μέν οὕτως ἴσθι, κρατεῖν δ’ εἰθίζεο τῶνδε· γαστρός μέν πρώτιστα καί ὕπνου λαγνείης τέ καί θυμοῦ. πρήξηις δ’ αἰσχρόν πότε μήτε μετ’ ἄλλου μήτ’ ἰδίηι· πάντων δέ μάλιστ’ αἴσχυνεο σαυτόν.
Αυτά μεν, έτσι να τα ξέρεις. Να συνηθίσεις δε, να κυριαρχείς στα παρακάτω: Πρώτα, στο στομάχι και στον ύπνο, και στη λαγνεία και στο θυμό. Ποτέ δε, να μην πράξεις κάτι που να σε κάνει να ντραπείς, ούτε με άλλον, ούτε μόνος σου, περισσότερο απ’ όλους δε, να ντρέπεσαι τον εαυτό σου.
